Ήταν μια ζεστή μέρα του Ιούλη του 1983 όταν σε γνώρισα.
Τραχύς, ρωμαλέος, με το άφιλτρο τσιγάρο στο στόμα, μα μ΄ ένα χαμόγελο πλατύ, που κατακτούσε το συνομιλητή σου αμέσως.
Πιστός στη φιλία, πρώτος στους αγώνες, αστείρευτο πάθος για ποδόσφαιρο.
Νέο παιδί ακόμη, πορεύθηκα μαζί σου, μαζί και με τους υπόλοιπους κοινούς φίλους και γεύτηκα στιγμές ανείπωτης χαράς.
Συγγνώμη που δε σε ευχαρίστησα γι΄ αυτό. Νιώθω πως πρέπει να το κάνω σήμερα, σ΄ αυτή τη «συννεφιασμένη μέρα». Ξέρω, θα δεχθείς τη συγγνώμη μου, θα συγχωρήσεις «τον μικρό», γιατί η καρδιά σου είναι μεγάλη και τους χωρά όλους, ακόμη κι΄ αυτούς που σε πίκραναν πολύ.
Αγαπημένε φίλε, είναι καιρός να σε δεχθεί και πάλι η αγαπημένη σου Αναστασία. Την έχασες νωρίς, μα σε περιμένει στις ηλιόλουστες γωνιές του Παραδείσου. Και έχεις τόσα να της πεις ……. Δώσε της δυο φιλιά κι΄ από «τον μικρό».
Καλό ταξίδι αγαπημένε φίλε
Βαγγέλης Γραμμένος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου